سعید مالکی مطلق:
تیم دارد تباه می‌شود
سعید مالکی مطلق متولد سال 75 دانشجوی تربیت‌بدنی، هفت سال است که عضو تیم ملی ایروبیک ژیمناستیک است، رفتیم. حاصل گفتوگو با او از نظرتان می‌گذرد.
ابتدا بفرمایید تاکنون چه عناوین و مقام‌هایی کسب کرده‌اید؟
من شش مدال طلا و دو مدال نقره کشوری را از سال 86 به بعد کسب کرده‌ام.
مقام پنجم مسابقات آسیایی ویتنام در رده سنی بزرگسالان در سال 2015، مقام چهارم تیمی در مسابقات آسیایی مغولستان در سال 2017 و شرکت در جام‌جهانی پرتغال در سال 2018 را در کارنامه دارم و هفت سال است که عضو ثابت تیم ملی هستم.
از برنامه‌های آینده‌تان بگویید.
از طریق ورزش، برنامه‌های بزرگی دارم اگر حمایت عملی بشوم نه لفظی از طریق مسئولان، قطعا خیلی حرف‌ها می‌توانم برای گفتن داشته باشم.
چگونه به این‌جا رسیده‌اید؟
همانند یک سرباز در مقابل مربی‌ام سعی کردم کم نذارم و تلاش کردم، پیوسته تلاش‌می‌کردم تا این‌که بی‌انگیزگی و بی‌توجهی عاملان این موضوع من را ناامید کرد.
عملکرد هیئت ژیمناستیک را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
هیئت از دید من در گذشته توجه بسیاری به این ورزش کرد و خوب بود، اما از یک جایی به بعد خیلی کم‌رنگ شد و هیچ توجهی از هیئت کرمان ندیدم و فقط قول دادند و قول دادند اما عملی را شاهد نبودیم.
از مشکلات موجود بر سر راه رسیدن به اهداف‌تان بگویید.
کرمان همیشه بزرگ‌ترین هدیه‌ها را به ایران تقدیم کرده که اسم‌شان قهرمانان گمنام است و ایران آن‌ها را به جهان نشان داده است.
اما ای کاش که کرمان یا حتی ایران قدر این قهرمانان را بهتر می‌دانست.
مشکلات زمانی شروع می‌شود که ورزش‌کار در مقطع حرفه‌ای و ملی پا به عرصه می‌گذارد.
ما الان هیچ‌درآمد ماهانه، فصلی و یا سالانه نداریم...
حتی برای مدال‌ها و افتخاراتی که آوردیم هیچ حمایتی از ما نشد و این خیلی عجیب است.
هیئت کرمان می‌داند که بسیاری از ورزش‌کاران و قهرمان‌های کشور از کرمان هستند، به‌رغم این‌که این برای خودشان افتخار است، اما هیچ نگاهی به ما نمی‌کنند جز این‌که می‌گویند یا ورزش کنید یا این‌که شرایط همین‌است.
تا به امروز هیچ حمایت مالی از ما نشده است درصورتی‌که با این وضع اقتصادی بیش از اندازه نیاز به این نوع حمایت داریم.
هم اکنون ما بدون مربی تمرین می‌کنیم و هیچ‌کس نیست که رسیدگی کند و برای تیمی که مربی ندارد، دل بسوزاند، تیم دارد تباه می‌شود. در حال حاضر در یک سالن شخصی تمرین می‌کنیم که برای ما خیلی کوچک است. در به در به‌دنبال اسپانسر یا ارگانی که از ما حمایت کند، هستیم.
می‌توانم قول بدهم اگر موتور حمایت پشت ما روشن شود، قطعا سرعت افتخارآفرینی زیادی را خواهید دید.
ما واقعا شرایط خوبی نداریم و من این وضع را اصلا جالب و منصفانه نمی‌بینم، به هر حال امیدوارم که این گفتوگو بتواند نگاهی را نسبت به تیم ایروبیک ژیمناستیک کرمان عوض کند.